KUCZWALSKI Krzysztof
Urodzony 13 lutego 1969 roku w Toruniu.
Z zawodu elektromonter. Żonaty (Edyta) dwójka dzieci (Julia i Patryk).
Krzysztof Kuczwalski zaczął pod skrzydłami Jana Ząbika, który sam powoli kończył i był jeżdżącym trenerem w toruńskim klubie. Był wówczas trzynastoletnim chłopakiem, a toruńska selekcja żużlowa miała wielu chętnych do jazdy w lewo. Było dokładnie stu adeptów, a po solidnej selekcji zostało piętnastu. Ale rywalizacja nakręcała młodego Krzyśka. Po zdaniu licencji w 1985 już w drugim roku startów jako licencjonowany jeździec przebił się do składu Apatora i przez kolejne lata regularnie ścigał się w lidze, będąc zwykle zawodnikiem tzw. drugiej linii i został zapamiętanym jako solidny ligowiec. Tymczasem właśnie debiutanckim dla KeyKeya sezonie, torunianie po niezwykle zaciętej walce z odwiecznym rywalem z Bydgoszczy zdobyli pierwszy złoty medal Drużynowych Mistrzostw Polski w swojej historii. Kuczwalski świętował taki tytuł dwukrotnie, bo cztery lata później też dołożył swoje do triumfu Apatora w lidze. Jak sam przyznaje po latach, to jego największe sukcesy w karierze, choć jej sam tak nie nazywa "To nie była kariera, a po prostu fajna przygoda z żużlem. Lubiłem to, co robiłem".
Być może jego kariera potoczyłaby się szerszym
kołem, ale trafił na czasy, w których wysyp talentów w Toruniu był duży. Była to zgrana
ekipa głodnych jazdy zawodników stanowiących o sile jednej z najlepszych drużyn
w Polsce. Trenowani pod kątem fizycznym przez
Ryszarda Neunerta, spędzali wiele
godzin razem nie tylko w trakcie trwania sezonu. Sam Kuczwalski przyznaje, że
kilku zawodników było od niego lepszych na torze, ale podwójnych drużynowych
mistrzów kraju z Torunia do roku 2021 było tylko ośmiu:
Wiesław Jaguś,
Robert Kościecha,
Mirosław Kowalik,
Eugeniusz
Miastkowski, Wojciech Żabiałowicz,
Stefan Tietz i
Mariusz Strzelecki.
W barwach Apatora
występował przez 14 sezonów i odjechał 207 meczów. Zdobył osiem medali
DMP, bo oprócz dwóch złotych wywalczył jeszcze dwa
srebrne i cztery brązowe. I choć daleko mu do Wiesława Jagusia, który ma na
swoim koncie aż jedenaście krążków, to osiem medali mają jeszcze tylko
reprezentanci Polski:
Mirosław Kowalik i
Adrian Miedziński. Do drużynowej kolekcji trofeów dołożył też dwa Drużynowe Puchary Polski i Młodzieżowe
Drużynowe Mistrzostwa Polski, tytuł w Młodzieżowych Mistrzostwach Polski Par
Klubowych. Był też trzeci w Złotym Kasku. A park maszyn mógł dzielić z takimi
tuzami jak Per Jonsson czy
Mark Loram, choć jego idolem
od dzieciaka był i jest Bruce Penhall.
Jego ulubionym torem był ten na którym się wychował, a nie lubiany tor w Opolu. Jako najlepszy motocykl Key-Key wymienia ten który jest dobrze przygotowany. Przez większą część kariery startował na Jawach (chyba przez sentyment bowiem Jawa była jego pierwszym motocyklem). Zawsze skromny, podziwiający światową czołówkę speedwaya. Jak nie trudno się domyśleć, należał do grona wybitnej toruńskiej młodzieży. Niestety krótka kariera go przerosła, zmarnował swój talent, bowiem po około ośmiu latach wygrywania z najlepszymi, ostatnie sezony w karierze zawodnika były regularnym równaniem w dół i w drużynie pojawiał się raczej przez wzgląd na wcześniejsze niemałe i niepodważalne sukcesy. W ostatnim sezonie startów (1998 roku) zaliczył raptem dziewięć wyścigów, zdobył 2 pkt i meczem z Polonią Bydgoszcz, na torze rywala pożegnał się z czynnym uprawianiem żużla.
Po zjechaniu z żużlowego toru został kierowcą taxi, a jednocześnie pomagał w parkingu m.in. Jakowi Krzyżaniakowi, toruńskim juniorom stawiającym pierwsze kroki w poważnym żużlu czy liderowi toruńskich Aniołów w nowym tysiącleciu Wiesławowi Jagusiowi
Od lat mieszka i pracuje w Szwecji i zawsze śledzi wyniki swojego klubu i zawodników w nim startujących.
Oto najważniejsze z nich firmowane przez PZM:
1986/1; 1990/1; 1991/3; 1992/3; 1993/3; 1994/3; 1995/2; 1996/2 | |
1985/1; 1988/3; 1989/2; 1990/1 | |
DPP | 1993/1; 1995/4; 1997/1 |
IMP | 1988/16; 1994/16; 1995/rez |
MIMP | 1986/rez; 1988/4; 1989/7; 1990/9 |
MPPK | 1988/8; 1993/3 |
MMPPK | 1986/4; 1987/6; 1988/4; 1990/1 |
BK | 1986/6; 1988/3 |
SK | 1986/4; 1987/4; 1988/12 |
ZK | 1992/3 |
Wyniki ligowe zawodnika w barwach toruńskich
Sezon | mecze | biegi | punkty | bonusy |
Średnia biegowa |
Miejsce w ligowym rankingu |
1985 | 3 | 9 | 4 | - | 0,44 | - |
1986 | 13 | 39 | 40 | 8 | 1,230 | 48 |
1987 | 16 | 71 | 122 | 19 | 1,986 | 19 |
1988 | 18 | 90 | 138 | 14 | 1,689 | 35 |
1989 | 17 | 66 | 81 | 14 | 1,439 | 45 |
1990 | 19 | 71 | 83 | 15 | 1,380 | 41 |
1991 | 14 | 50 | 68 | 10 | 1,560 | 37 |
1992 | 18 | 79 | 107 | 16 | 1,557 | 54 |
1993 | 11 | 43 | 68 | 10 | 1,814 | 31 |
1994 | 18 | 64 | 85,5 | 10 | 1,492 | ? |
1995 | 18 | 72 | 93 | 21 | 1,583 | 40 |
1996 | 20 | 58 | 36 | 13 | 0,844 | ? |
1997 | 19 | 63 | 39 | 9 | 0,762 | 76 |
1998 | 3 | 9 | 2 | 1 | 0,333 | - |
Zdjęcia zostały nabyte
na stadionowym stoisku z pamiątkami